بنام آنکه در آن سوی دوردست ها ما را آن گونه که هستیم می شناسد، به نام آنکه به ما فرصت می دهد در هر لحظه او را احساس کنیم. پس در هر طلوع و غروب، زندگی را احساس کن! محبت کن، دوست بدار، شاید فردایی نباشد.
برای خندیدن منتظر خوشبختی نباش. شاید خوشبختی منتظر خندیدن توست.
خواننده و کاربر ناشناس! بدان ه فکر می کنی، بیندیش، بینش زیبا بسیار تا اندیشه ای نو آید پدید، آدمی پای در آنجا می نهد که اندیشه می رود و این را بدان خداوند بهترین های خود را به آن هایی می بخشد که حق انتخاب خود را به او می سپارند. پس در هر لحظه از او بخواه در این تولد دوباره ی تو، دست هایت را رها نکند . . .
از او که آسمانی را بگریاند تا گلی بخندد . . . و در نهایت پیمانی را که در طوفان با او بستی در آرامش فراموش نکنی.
سخن آغازین